Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Kutnowskiej i Muzeum Regionalne w Kutnie zapraszają na kiermasz bożonarodzeniowy. Będzie można obejrzeć i kupić rzeźby kutnowskich artystów. Jeśli nie masz pomysłu na prezent przyjdź od 7 grudnia do 12 grudnia w godz. 10.00-13.00 do Kutnowskiego Domu Kultury.
Sekcja rzeźbiarska w Towarzystwie Przyjaciół Ziemi Kutnowskiej istnieje od 30 lat. Działalność Sekcji skupia się na prezentacji swoich prac, udziale w konkursach, plenerach, przeglądach, wystawach, targach, jarmarkach i festiwalach sztuki ludowej i rękodzieła artystycznego polskich i europejskich. Twórcy czynnie współpracują z Muzeum Regionalnym w Kutnie, gdzie prezentowane są ich prace w galerii rzeźby i na czasowych wystawach.
Rzeźbiarze kutnowscy, członkowie TPZK jako współcześni nieprofesjonalni twórcy ludowi zauważani są przez etnografów i kolekcjonerów, są nagradzani i wyróżniani w konkursach i przeglądach sztuki ludowej. Środowisko kutnowskich rzeźbiarzy jest tworzywem do badań prowadzonych przez Katedrę Etnologii Uniwersytetu Łódzkiego i Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika w Toruniu. Rzeźbiarze kutnowscy są ambasadorami niepowtarzalnego rękodzieła tworzonego w Kutnie, co nas pozytywnie wyróżnia na tle innych miast.
Rzeźba ludowa jest naszym lokalnym bogactwem kulturowym. Kształtowała się przez lata, jest ceniona i rozpoznawalna na rynku artystycznym w Polsce i za granicą. Rzeźbiarze stworzyli niepowtarzalny styl, który nazwany został „kutnowską szkołą rzeźbienia”, a ich prace stały się produktem regionalnym, który potrzebuje ciągle konkretnych zabiegów informacyjnych i promocyjnych, a także nobilitacji samych twórców. Ogromny dorobek artystyczny charakteryzuje się dekoracyjnością i barwnością prac, które przedstawiają różnorodną tematykę: motywy sakralne, przedstawienia obrzędowe, postacie biblijne, diabłów, historyczne, a także ptaki. Są to często kompozycje rozbudowane piętrowo i horyzontalnie, pojedyncze lub kilku postaciowe rzadziej płaskorzeźby.
W uznaniu zasług rzeźbiarzy ich niezaprzeczalnej roli w promowaniu miasta i regionu, wartości etnicznej prac, które tworzą, powstały wydawnictwa im poświęcone, są to m.in.: „Artyści Ludowi Ziemi Kutnowskiej”, wyd. ARRK, Kutno 2010 i „Rzeźba po kutnowsku”. Katalog wystawy, wyd. Muzeum Regionalne. Kutno 2012 .
Do grona rzeźbiarzy - członków TPZK należą:
Działalność artystyczną rozpoczął już w 1974 r. rzeźbiąc i malując. Jego rzeźby to wielopostaciowe przedstawienia świętych ostatniej wieczerzy. Malarstwo wykonuje w dużych formatach i nawiązuje do twórczości rzeźbiarskiej. Oprócz tematyki sakralnej wykonuje obrazy ze scenami rodzajowymi.
Bierze czynny udział w kiermaszach, wystawach, przeglądach i konkursach. Prace rzeźbiarskie prezentowane były na wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą m. in. w USA, Francji, Niemczech; znajdują się one w zbiorach muzealnych, licznych galeriach, a także u kolekcjonerów w Polsce i na świecie. Jest członkiem Stowarzyszenia Twórców Ludowych w Lublinie.
Uhonorowany m. in. odznaką „Zasłużony Działacz Kultury”, Nagroda Marszałka Województwa Łódzkiego (2006), medalem „Gloria Artis” (2009r.), W 2019 roku otrzymał Nagrodę im. Oskara Kolberga „Za zasługi dla kultury ludowej" z rąk Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, profesora Piotra Glińskiego oraz od prezesa i wiceprezesa fundacji Cepelia w Warszawie.
Józef Stańczyk jest rzeźbiarzem czynnie tworzącym od lat 70-tych ubiegłego wieku. Od lat osiemdziesiątych dołączył do grupy rzeźbiarzy tworzących w specyficznie ukształtowanym „stylu kutnowskim” rzeźbiarstwa, który charakteryzuje się spiętrzeniem w horyzontalnym układzie kilku rzędów figur zawartych w jednej bryle. Pierwszych prezentacji swoich prac dokonał w latach 1972-1974 i wtedy otrzymał pierwsze wyróżnienia. Rzeźbi motywy sakralne, sceny biblijne, obrzędowe, figurki aniołów, a także diabły jako element wierzeń ziemi łęczyckiej. Ma własny styl i stosuje bogatą kolorystykę, tworzy w drewnie lipowym.
Jego prace znajdują się w wielu muzeach w: Kutnie, Łęczycy, Łodzi, w Muzeum Etnograficznym w Warszawie, u kolekcjonerów w Wielkiej Brytanii, Niemczech, Szwajcarii, Stanach Zjednoczonych, Włoszech, Australii, Argentynie. Corocznie jest obecny na Targach Sztuki Ludowej „Cepeliada” w Krakowie ( 2007-2014); w Katowicach na „ Art Naif Festival” (2011-2014), wystawach i kiermaszach: Kutno, Łódź, Toruń, Kraków, Lublin, Warszawa, Łęczyca, Łąck, Płock, Gdańsk, Sanniki, Żyrardów, Norymberga, Frankfurt.
Od roku 2008 jest członkiem TPZK i aktywnie działa w Sekcji rzeźbiarskiej. Na co dzień upowszechnia „rzeźbę po kutnowsku” – nasze regionalne dziedzictwo kulturowe prowadząc edukację kulturalną w szkołach i przedszkolach. W 2017 roku otrzymał Odznakę Honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej”. Od 2019 roku jest członkiem Stowarzyszenia Twórców Ludowych z siedzibą w Lublinie.
Rzeźbić na poważnie zaczął w 2000 r., od dzieciństwa miał kontakt z drewnem, ojciec był stolarzem. Głównym tematem jego prac są ptaki, ale także realistyczne postacie. Ptaki, świątki i anioły są malowane całkowicie natomiast inne rzeźby częściowo pokrywane bejcą i woskowane. Tworzy ciekawe i niepowtarzalne ptaki, ale również wizerunki Chrystusa Frasobliwego.
Od 2004 r. bierze czynny udział w plenerach, wystawach, konkursach, przeglądach i kiermaszach sztuki ludowej. Jego rzeźby znajdują się w Muzeum Regionalnym w Kutnie, z okazji Dni Ziemi (kwiecień 2013) zorganizował wystawę rzeźby pt. „Ptaki” w Kutnowskim Domu Kultury.
Rzeźbi od 2005 r., rad i wskazówek udzielał mu Zbigniew Suchiński, uznany rzeźbiarz kutnowski. Tematyką jego prac są postacie świętych w formie pojedynczej bryły i szopki. Ma własny styl i inwencje. Rzeźby maluje żona. Uczestniczy w kiermaszach i wystawach.
Wychowana w otoczeniu sztuki, podjęła własne próby rękodzieła w 2004r. zainspirowana twórczością Zbigniewa Suchińskiego. Jej twórczość jest relaksacyjna, a jednocześnie świadoma kompozycyjnie o dokładnej wyważonej gładkiej bryle.
Pierwsze prace to anioły, później pojawiły się sceny biblijne, Madonny, postaci ludowe i sceny z życia wsi. Charakterystyczna jest kolorystyka jej rzeźb, żywe, jaskrawe kolory i dokładność, stworzyła własny styl.
Uczestniczy corocznie od 2007 r. w Międzynarodowych Targach Sztuki Ludowej „Cepeliada” w Krakowie.
Rzeźbiła już w dzieciństwie, podpatrując swego ojca uznanego rzeźbiarza Andrzeja Wojtczaka, stąd wpływ jego stylu na jej prace. Wypracowała jednak własną koncepcję twórczości o łagodnych liniach i krawędziach i odmiennej niż u ojca syntezie barw. W rzeźbach przewija się zaduma i ruch zachowany w przegięciu postaci i ekspresyjnej malaturze. Twórczość rzeźbiarki jest rozpoznawalna i doceniana, dowodem czego są liczne nagrody i wyróżnienia zdobyte na wystawach i przeglądach pokonkursowych.
Swoje prace wystawia w kraju i za granicą m. in. w Stanach Zjednoczonych, Francji, Niemczech, jej rzeźby wzbogacają zbiory muzealne, galerie i prywatne kolekcje, także za granicą.
0
0
0
0
0
0
Brak komentarza, Twój może być pierwszy.
Dodaj komentarz