Koncert z okazji 100. rocznicy urodzin Romana Orłowa

Centrum Kultury Gminy Kutno zaprasza na koncert z okazji 100. rocznicy urodzin Romana Orłowa 23 października o godz. 17.00. Bilet 10 zł. Wystąpią Katarzyna Łochowska, Marcin Mazurek, gościnnie Adrianna Godlewska.

Roman Orłow urodził się 20 października 1922 r. w Warszawie w muzycznej rodzinie Anny Młynarskiej – nauczycielki gry na fortepianie i Grzegorza Orłowa – skrzypka z wykształcenia a z zawodu profesora śpiewu w Akademiach Muzycznych w Łodzi i Warszawie. Ze strony matki spokrewniony był ze znakomitym muzykiem Emilem Młynarskim i mistrzem słowa Wojciechem Młynarskim, z kolei ze strony ojca z Wsiewołodem Orłowem – artystą kabaretowym i Mikołajem Orłowem – światowej sławy pianistą nazywanym przez mu współczesnych „poetą fortepianu” i uznanym za jednego z najlepszych interpretatorów Chopina swoich czasów. Bardzo muzycznie uzdolniony był także Jego starszy brat Andrzej, przedwcześnie zmarły w wyniku obrażeń doznanych podczas Powstania Warszawskiego w sierpniu 1944 r. Roman Orłow również był uczestnikiem tego bohaterskiego zrywu, za co został odznaczony Warszawskim Krzyżem Powstańczym. Na pół roku trafił do niemieckiej niewoli. Po wyzwoleniu znalazł się we Włoszech, gdzie skończył szkołę podchorążych, następnie z II Korpusem Armii gen. Władysława Andersa trafił do Wielkiej Brytanii. Był członkiem Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej odznaczonym Krzyżem Armii Krajowej.

Po wojnie wrócił do Polski i kontynuował, rozpoczęte jeszcze w 1942 r. w pracowni Henryka Stażewskiego, studia plastyczne. Uważał się za ucznia Władysława Strzemińskiego, który w tamtych latach wykładał na Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi swoją Teorię Widzenia. W latach 1950-1955 pracował w Instytucie Wzornictwa Przemysłowego w Warszawie. Za swoje oryginalne projekty otrzymał nagrodę Wzornictwa Tekstylnego. Przez kolejne dwa lata był wykładowcą na Wydziale Włókienniczym w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi. W latach 1957 – – 1967 projektował i wykonywał tkaniny dekoracyjne dla Spółdzielni „Plastyka”.

Od 1952 r. był członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków i brał udział w licznych wystawach zarówno w warszawskiej Zachęcie, jak i ogólnopolskich. Od 1966 roku uczestniczył w wystawach zagranicznych organizowanych przez Biuro Handlu Zagranicznego DESA m.in. w Szwajcarii, Nowej Zelandii, Republice Federalnej Niemiec, Meksyku, Szwecji i Kanadzie. Równocześnie współpracował z salonami DESY w całej Polsce. Po 1980 r. miał jeszcze indywidualne wystawy w Polsce, Niemczech, Szwajcarii, Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej i Republice Południowej Afryki. Ponadto zilustrował książkę prof. Aleksandra Rejmana „Pomologia".

W sumie Roman Orłow namalował ponad 2000 obrazów, głównie akwarel. Ten rodzaj malarstwa był mu najbliższy i osiągnął w nim mistrzostwo. Wypracował też swoje oryginalne techniki akwarelowe, które sprawiają, że jego styl jest niepowtarzalny a obrazy nawet nie sygnowane – rozpoznawalne. Ulubionymi tematami były konie, a także jesienne i zimowe pejzaże. Jego obrazy zdobią wiele domów i rezydencji m.in. księcia Monako Rainiera III, który otrzymał obraz Romana Orłowa w prezencie od Nelly Rubinstein z domu Młynarskiej.

W 1957 r. zadebiutował jako kompozytor piosenką „Nieprawda” napisaną dla kabaretu Wagabunda. Od tego momentu pochłonęła Romana Orłowa pasja muzyczna, przy czym nie ulegał On muzycznym modom. Komponował to co Jemu samemu się podobało, stąd Jego melodie mają niepowtarzalny klimat, a wraz z błyskotliwymi tekstami Wojciecha Młynarskiego, czy nostalgicznymi Andrzeja Bianusza zyskały ponadczasowy wymiar. Na tym polu także odnosił liczne sukcesy. W 1964 r. na Festiwalu w Opolu otrzymał główną nagrodę za przebój stworzony dla Kaliny Jędrusik „Z kim tak ci będzie źle, jak ze mną” i I nagrodę za piosenkę w kategorii piosenki aktorsko - literackiej za utwór „Spalona ziemia”. Od kompozycji Romana Orłowa zaczęła się kariera wokalna Stanisławy Celińskiej, która za interpretację Jego piosenki „Ptakom podobni” zdobyła nagrodę na Festiwalu w Opolu w 1969 r. Jednak największym przebojem bezapelacyjnie jest liryczna bossa-nova „Jesienny pan”, którą w połowie lat 60. śpiewała Krystyna Konarska, a którą w swoim repertuarze miało i ma wiele polskich i zagranicznych piosenkarek m.in. Włoszka Annarita Spinaci i Japonka Miki Nakasone obie nagrodzone za wykonanie „Jesiennego pana” na Festiwalu w Sopocie w 1968 r. Całkiem niedawno piosenkę tę przypomniała Natalia Sikora w drugiej edycji programu The Voice of Poland. W 1989 r. w konkursie na piosenkę o Warszawie zdobył wraz z Andrzejem Bianuszem autorem słów, II nagrodę za piosenkę „Nowy Świat – Królewski Trakt”. Roman Orłow był także współautorem musicalu „Tam-Tam” wystawionego w 1966 r. w Operetce Warszawskiej. We współpracy z Wojciechem Młynarskim pisał piosenki dla kabaretu studenckiego „Hybrydy” w Warszawie m.in. do programów „Radosna gęba stabilizacji” i „Ludzie to kupią”. Z kolei utwór pt. „Kolorowa piosenka”, wykonywany przez zespół Skaldowie, wykorzystany został w filmie Jerzego Passendorfera „Mocne uderzenie”.

Roman Orłow skomponował ponad 300 piosenek śpiewanych przez najlepszych polskich wykonawców, w tym poza wspominanymi wcześniej, przez Marię Koterbską, Irenę Santor, Halinę Kunicką, Annę German, Wandę Warską, Andrzeja Dąbrowskiego, Jerzego Połomskiego, Ewę Bem, Adriannę Godlewską-Młynarską, Hannę Banaszak i wielu innych. Autorami tekstów byli m.in. Wojciech Młynarski, Andrzej Bianusz, Agnieszka Osiecka, Krystyna Wolińska czy Włodzimierz Ścisłowski.

Inspiracje muzyczne czerpał od mistrzów: Georga Gershwina i Antonio Jobima, twórcy bossanovy, ulubionego stylu muzycznego Romana Orłowa. Większość Jego kompozycji jest utrzymana w tym właśnie duchu, stąd często był nazywany Ojcem polskiej bossa-novy. Jazzowo-swingowy charakter kompozycji Romana Orłowa sprawia, że interesują się nimi także instrumentaliści. Przez wiele lat współpracował z Andrzejem Kurylewiczem. Na początku lat 90. w prowadzonej przez siebie oficynie wydawniczej „Orloff” wydał serię swoich kompozycji w wykonaniu kwartetu Włodzimierz Nahorny, Henryk Miśkiewicz, Andrzej Łukasik i Jerzy Bartz oraz duetu Marian Siejka i Leszek Jarmuła. Obcowanie z muzyką Romana Orłowa jest niezapomnianym przeżyciem zarówno dla słuchaczy, jak i samych wykonawców. Do ostatnich lat był aktywny zawodowo.

W roku 2010 Stowarzyszenie Autorów ZAiKS, którego był członkiem od 1960 r., wspólnie z Teatrem Muzycznym „ROMA” zorganizowało cieszące się powodzeniem przedstawienie z piosenkami Romana Orłowa zatytułowane „Z kim ci tak będzie źle jak ze mną”. Od 2013 r. w ramach tzw. Śmietanki Łowickiej odbywały się w Centrum Łowicka na warszawskim Mokotowie, prowadzone przez Pawła Sztompke i Jacka Gintowta, coroczne spotkania z twórczością Romana Orłowa. Jego wspaniałe kompozycje w połączeniu z profesjonalizmem kwartetu Janusza Bogackiego i siłą głosów młodych wokalistek Kai Kaźmierczyk, Moniki Węgiel i Marii Holki, na długo pozostawały w pamięci słuchaczy wypełniających po brzegi widownię