Zamknij

słowo na niedzielę: Wyciągi z szuflady 2022

19:33, 19.06.2022 Ola Rzadkiewicz Aktualizacja: 13:46, 21.06.2022
Skomentuj

Nieco spóźnione dziś słowo na niedzielę w cyklu czytaj z eKutno.pl, ale pozwoliłam sobie na letnią kanikułę na żaglówce, licząc że wieczorkiem sprawdzicie co słychać na moim portalu. Słowa dziś ważne dla Kutna, bo pochodzące z konkursu II Wyciągi z szuflady w ramach XVIII Festiwalu Złoty Środek Poezji w Kutnie. Konkurs poetycki przeznaczony jest dla mieszkańców powiatu kutnowskiego. 

Jury w składzie: Piotr Grobliński (przewodniczący), Ewa Jarocka i Ola Kołodziejek, po zapoznaniu się z 11 zestawami wierszy nadesłanymi na II edycję konkursu, postanowiło przyznać następujące nagrody i wyróżnienia:

W kategorii Dorośli:

1 miejsce - Nina Gardolińska (nagroda w wysokości 300 zł i zestaw książek poetyckich)

Wyróżnienie- Anna Buchalska (wyróżnienie w wysokości 100 zł i zestaw książek poetyckich)

W kategorii Młodzież:

1 miejsce - Piotr Sudera (nagroda w wysokości 300 zł i zestaw książek poetyckich)

2 miejsce - Zuzanna Łabęcka (nagroda w wysokości 200 zł i zestaw książek)

Wyróżnienia (w wysokości 100 zł i zestawy książek) Maja Chodorowska, Szymon Krzeszewski, Oliwia Smolczewska

 

Dziś pierwsza nagroda w kategorii dorośli: Nina Gardolińska

parnas

pomimo braku przywiązania do bliskiego nam południa

zaczynam dostrzegać pewną uniwersalność i koncepcję

pewną rację i właściwość dawnej greckiej wiary

jeszcze starszej niż bogowie obdarzeni ciałem i każdą ludzką cechą

na które to oburzam się wraz z ksenofanesem

wiara ta

bardziej pierwotna

pozwala na znaczący wzrok którym obdarzam pierwszą gwiazdę wieczoru

na boleść dzieloną wraz z księżycem

na jedność którą można poczuć oddając się jeziorom

na świadomość obecności w powiewie nocy

na nadzieję że zstąpi ten kto się w nim kryje i złoży mi na czole

chłodną

miękką

dłoń

 

popioły

zapach dymu to zapach nocy i zimy

przywodzi na myśl coś za czym się tęskni

przestrzeń

lasy i pola

szczekanie psów

pomarańczowy nikły blask

wtedy się wie żeśmy jak ten śnieg

jak ziemia pod nim

rozmyci w ciemności

trzaski drewna w płomieniach

noc która podchodzi pod same drzwi i okna nisko nad ziemią

ciała nad którymi nie ma się kontroli dusze które im się wyrywają

splot i supeł

magia wysoka i niska

wilk który trzyma zębami za kark

 

skugge

prawdziwe życie to ciemność pierwotna wdzierająca się przez ściany drewnianych domów

świece których blask pada blado na suche zimne twarze nieistnienie czasu oderwanie od

przestrzeni choć jest tak samo ważna jak barwy składające się na wszystko od chustki na

włosach po powietrze ziemię i myśli twarde bytowanie o smaku ryb i soli unoszenie się nad

doczesnością święte słowa i przeszłość żyjąca wcale nie miniona

jest cieniem przenika mnie jak wiatr szarpiący stoję na brzegu wdycham błękit wciąż czekam

wypatruję obłych łodzi

 

(Ola Rzadkiewicz)

Co sądzisz na ten temat?

podoba mi się 0
nie podoba mi się 0
śmieszne 0
szokujące 0
przykre 0
wkurzające 0
facebookFacebook
twitterTwitter
wykopWykop
komentarzeKomentarze

komentarz(1)

Ляпис ТрубецкойЛяпис Трубецкой

0 1

Бессмертный герой, вечная партия
Дон Кихот и молодая гвардия
Моя стихия: свежий ветер
Я терплю контроль только на привете
Моя биография: чистый лист
Моя профессия: анархо-турист 10:44, 20.06.2022

Odpowiedzi:0
Odpowiedz

reo
0%