26 maja obchodziliśmy 41. Święto Pułkowe. W uroczystościach rozpoczętych złożeniem  kwiatów przy tablicy pamiątkowej na budynku dawnych koszar, a kontynuowanych na Placu Wolności, udział wzięli: reprezentujący Posła na Sejm RP Tomasza Rzymkowskiego Marcin Motylewski – dyrektor biura poselskiego; przedstawiciele władz samorządowych: Daniel Kowalik – Starosta Kutnowski, Jacek Boczkaja – Zastępca Prezydenta Miasta Kutno, Mariusz Sikora – Przewodniczący Rady Miasta Kutno; dr Michał Adamski –  Naczelnik Wydziału Kultury, Promocji i Rozwoju Miasta  wraz z Dorotą Bień – inspektorem wydziału; Szef Wojskowego Centrum Rekrutacji  w Skierniewicach ppłk Piotr Mitkowski; reprezentacje 92. Batalionu Lekkiej Piechoty w Kutnie, Muzeum Regionalnego z dyrektorem Grzegorzem Skrzyneckim, Stowarzyszenia Clonovia, Stowarzyszenia Historycznego „Pułk 37” i Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Kutnowskiej. Przybyli ostatni żyjący członkowie Kręgu Rodzin  Wojskowych 37 PP oraz delegacje kutnowskich szkół podstawowych i ponadpodstawowych. Poczty sztandarowe wystawiły: Liceum Mundurowe im. 37 Pułku Piechoty, Szkoła Podstawowa nr 2 im. Marszałka Józefa Piłsudskiego, ZS nr 3 im. Władysława Grabskiego, ZSZ nr 2 im. dr. Antoniego Troczewskiego, I LO im. Gen. Jana Henryka Dąbrowskiego.

   Na wstępie głos zabrała prezes TPZK Julianna Barbara Herman, akcentując zaangażowanie pułku w życie społeczno-kulturalne Kutna w latach służby garnizonowej. Następnie zastępca prezydenta Kutna Jacek Boczkaja podkreślił rolę, jaką odgrywa podtrzymywanie pamięci o bohaterach 37 pp w budowaniu postaw patriotycznych młodych kutnian.

   Po wystąpieniach wręczone zostały odznaki pamiątkowe i przedmioty okolicznościowe. Otrzymali je członkowie Stowarzyszenia Historycznego „Pułk 37”, które przygotowało wystawę swoich zbiorów, oraz oficerowie służb mundurowych – wojska i straży pożarnej.

Od 1983 roku TPZK organizuje uroczystości  przy tablicy upamiętniającej stacjonujący w Kutnie w latach 1921-1939 37 Łęczycki Pułk Piechoty im. księcia Józefa Poniatowskiego. Nazwa uroczystości nawiązuje bezpośrednio do tradycji święta pułkowego obchodzonego od 1923 roku w dniu 9 września, na pamiątkę zwycięstwa pod Rohatynem w wojnie polsko-bolszewickiej. Gdy termin ten okazał się niedogodny ze względu na czas manewrów poligonowych, dowództwo pułku wystąpiło  do ministra spraw wojskowych o zmianę daty i wpisanie do bojowej tradycji święta innej wielkiej potyczki stoczonej zwycięsko podczas wojny polsko-bolszewickiej – bitwy pod Żukowcem z 26 maja 1920 roku.

     Święto pułkowe trwało 2 dni. Pierwszego dnia ulicami miasta przechodził capstrzyk ze sztandarem, proporcami i orkiestrą, zaś wieczorem o dwudziestej pierwszej na placu apelowym przy koszarach odbywał się uroczysty apel poległych, w którym uczestniczyła kutnowska młodzież oraz władze miasta i przedstawiciele organizacji społecznych. Następnego dnia o siódmej rano trębacze grali uroczystą pobudkę z wieży ratusza, a o dziesiątej rozpoczynała się uroczysta msza św. polowa na placu przy koszarach. Po nabożeństwie na placu Marszałka Józefa Piłsudskiego odbywała się defilada, potem uroczysty obiad żołnierski. Po południu organizowane były konkursy i zawody sportowe, w których, oprócz żołnierzy, brała udział młodzież ze szkół, organizacji społecznych i klubów sportowych.

    W latach 1983-2022 obchody Święta Pułkowego miały charakter martyrologiczny z udziałem kombatantów przez lata przybywających do Kutna na zaproszenie TPZK, a później Ich potomków.

    W roku bieżącym 41. obchody po raz pierwszy przybiorą formę rozłożonego w czasie ciągu wydarzeń kulturalnych i sportowych. Intencją organizatorów – TPZK, Liceum Mundurowego w Kutnie i Stowarzyszenia Historycznego „Pułk 37” – jest po pierwsze, nadanie obchodom zgodnego z tradycją historyczną świątecznego charakteru; po drugie zależy nam na sukcesywnym ukazywaniu mieszkańcom Kutna i ziemi kutnowskiej roli, jaką pułk odegrał w życiu społecznym, kulturalnym i sportowym w ciągu 18. lat służby garnizonowej w Kutnie. Będzie to, mamy nadzieję, okazja do ciekawych działań edukacyjnych integrujących społeczność naszej małej ojczyzny.