Składamy wyrazy współczucia Panu Wiesławowi Bryłce z powodu śmierci Mamy.
Szumią drzewa szumią...
Szumią drzewa szumią, które bitwę wrześniową 39 r. widziały
O tym, jaki nasz żołnierz był dzielny i wspaniały,
Który idąc do ataku ciężkie ciosy wrogowi zadawał,
A jak trzeba było, to z honorem swe życie oddawał.
Szumią drzewa, szumią i gdy nasłuchiwać będziesz bacznie.
Odniesiesz wrażenie, że niebawem bitwa się zacznie.
Usłyszysz wtedy rżenie koni i szczęk broni,
A to echo-echem naszej przeszłości dzwoni.
Szumią drzewa, szumią o bohaterów etosie
O tych co zginęli i o żyjących ich losie,
Którzy do niewoli wroga się dostali
I wielu nieszczęść od niego zaznali.
Szumią drzewa, szumią o bohaterach z pod Kutna i z nad Bzury rzeki.
Pamięć o nich będzie trwać przez całe wieki.
Nigdy ona - i w nas nie zaginie.
I pozostanie na zawsze w każdej polskiej rodzinie.
***
W Kutnie w Muzeum w starym parku,
Gdzie prochy i ich ziemia w urnach leży.
Pani Kustosz wzywa ich do apelu,
Ale nie ma już żywych żołnierzy.
Mur Pamięci ich otacza z mosiężnymi tablicami.
Głowy przed nimi pochylają, ci którzy to pamiętają.
Miną lata miną wieki, liście na nie opadają, okrywając niby kwiatami.
Tylko groby i tablice dla nas pamięć o tym zachowają.
Wiersz ten dedykuję Kochanej Mamie, Marii Bryłka, która była z Serca Kustoszem Muzeum Bitwy nad Bzurą w Kutnie. Poświęciła mu ponad 20 lat swojej twórczej i patriotycznej pracy, za którą odznaczona została kilkoma Krzyżami Zasługi, wieloma odznaczeniami i wyróżnieniami.
Bryłka Wiesław Kutno, 17 września 2009 r.