Starosta odpowiada w sprawie wyjaśnień Daniela Kowalika

OŚWIADCZENIE w sprawie wyjaśnień Pana Daniela Kowalika

Odnosząc się do wyjaśnień Pana Daniela Kowalika zamieszczonych w artykule pt. „Kowalik odpowiada Debichowi” opublikowanym w dniu 18 października 2018 roku na portalu e-kutno.pl poddających analizie prawnej tryb, w jakim następuje wymierzenie pracownikowi samorządowemu kary porządkowej w przypadku niezłożenia w terminie oświadczenia o prowadzeniu działalności gospodarczej, o czym stanowi art. 31 ust. 4 ustawy o pracownikach samorządowych [dalej jako: u.p.s.], pragnę podnieść iż zaprezentowana przez Pan wykładania tego przepisu jest całkowicie chybiona, co uzasadniam następująco:

Gdyby przyjąć – za Pana stanowiskiem – iż na podstawie art. 43 u.s.p. przy wymierzaniu kary porządkowej za niezłożenie w terminie oświadczenia o prowadzeniu działalności gospodarczej , znajdą zastosowanie jeszcze inne przepisy kodeksu pracy , które nie zostały wprost wskazane w art. 31 ust. 4 tej ustawy , to nieracjonalne ze strony ustawodawcy byłoby wskazywanie do odpowiedniego zastosowania jedynie art. 109 § 2 oraz art. 110-113 kodeksu pracy , z pominięciem art. 109 § 1 , który odnosi się do terminów , w jakich kara porządkowa może być zastosowana .

Stosując Pana wykładnię , wskazanie przez ustawodawcę w art. 31 ust. 4 u.p.s. tylko na niektóre przepisy kodeksu pracy , byłoby zbędne, bowiem i tak - z mocy art. 43 u.p.s.- zastosowanie miałaby wszystkie inne przepisy kodeku pracy, które regulują zagadnienie nakładania kar porządkowych.

Na takie rozwiązanie jednak ustawodawca się nie zdecydował, rezygnując z niektórych przepisów, w tym z art. 109 § 1 k.p. , ograniczając się jedynie do art. 109 §2 oraz 110-113 k.p.

W nauce prawa i orzecznictwie sądowym ( np. wyrok NSAz dn. 12.04.2016 r. II OSK 14/16 ) powszechnie przyjmuje się, że odpowiednie stosowanie przepisów do których ustawodawca odsyła może oznaczać, zarówno stosowanie ich wprost, jak i stosowanie z pewnymi modyfikacjami, a także rezygnację ze stosowania danych przepisów do określonych stanów faktycznych i prawnych.

Z taką właśnie sytuacją mamy do czynienia na gruncie art. 31 ust. 4 u.p.s., gdzie ustawodawca świadomie zrezygnował ze stosowania tych przepisów kodeksu pracy, których wprost nie wymienił w tym przepisie, w tym m.in., z art. 109 §1 k.p. Powyższe stanowisko odnajdujemy w następujących publikacjach :

T. Mordel, Co zmienia Nowa ustawa o pracownikach samorządowych . Samorząd Terytorialny Rocznik 2009, numer 1-2 , str. 58 ,

Agniszka Rzetecka – Gil, Ustawa o pracownikach samorządowych. Komentarz. Warszawa 2009, str. 193 ,

M. Rycak , A. Rycak , J. Stelina, Ustawa o pracownikach samorządowych .Komentarz , Warszawa 2013, str. 188 ,

Wskazując dodatkowo jeszcze na inne odmienności przy stosowaniu przepisów o wymierzaniu kary porządkowej pracownikowi samorządowemu za niezłożenie w terminie oświadczenia o prowadzeniu działalności gospodarczej na tle przepisów kodeku pracy, to zauważymy, że :

- powołany na wstępie przepis art. 31 ust. 4 u.p.s., za uchybienie tej powinności, przewiduje stosowanie jednie kary upomnienia lub nagany, pomijając karę pieniężną , którą przewiduje z kolei – art. 108 § 2 k.p. ,

- pracodawca samorządowy nie może odstąpić od jej wymierzenia w przypadku wystąpienia okoliczności wskazanych w at. 31 ust. 4 u.p.s. , w odmienności od regulacji art. 108 §1 k. p. , gdzie pracodawca jedynie „ może „ ją zastosować,

- przesłanka zastosowania kary porządkowej, która wynika z art. 31 ust. 4 u.p.s., tj. niezłożenie w terminie oświadczenia o prowadzeniu działalności gospodarczej nie mieści się w katalogu przesłanek , które wynikają z art. 108 § 1 k.p. , zgodnie z którym kara porządkowa może być udzielona jedynie za nieprzestrzeganie przez pracownika ustalonej organizacji i porządku w procesie pracy, przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, przepisów przeciwpożarowych, a także przyjętego sposobu potwierdzania przybycia i obecności w pracy oraz usprawiedliwiania nieobecności w pracy.

Ponownie wyrażam nadzieję, iż niniejsza wypowiedź jeszcze pełniej pozwoli Panu na poruszanie się w otoczeniu prawnym, które wynika z posiadania zaszczytnego statusu pracownika samorządowego, zatrudnionego na stanowisku urzędniczym i uchroni Pana od wszelkich przykrych konsekwencji, wiążących się z naruszaniem prawa.