W Warszawie, Krakowie, Poznaniu, Włocławku, Zakopanem i w Kutnie, dziś w całej Polsce oddajemy hołd ofiarom Powstania Warszawskiego. Ten bohaterski zryw z miłości do ojczyzny jest oceniany przez historyków bardzo różnie, bywa że negatywnie, jako niepotrzebne, nieracjonalne działanie skazane z góry na niepowodzenie. Ten kto w życiu kochał z gorącym sercem i głową wie co powodowało dziećmi, młodzieżą i dorosłymi mężczyznami i kobietami z Armii Krajowej, którzy czynnie, zbrojnie, przeciwstawili się okupantowi. Mordercza walka trwała aż dwa miesiące.

Na kutnowskim cmentarzu w miejscu pamięci narodowej stanęli dziś, 1 sierpnia punktualnie o 17.00 zarówno przedstawiciele władz samorządowych miejskich i powiatowych, organizacji pozarządowych, służb mundurowych, harcerzy, jak i mieszkańców którzy pamiętają o akcji "Burza", zorganizowanej przez AK i połączonej z ujawnieniem się najwyższych struktur Polskiego Państwa Podziemnego. Powstanie warszawskie uznane jest za jedno z najważniejszych i najbardziej kontrowersyjnych wydarzeń w najnowszej historii Polski. 

Dziś idę walczyć - Mamo, Może nie wrócę więcej, Może mi przyjdzie polec tak samo Jak tyle, tyle tysięcy/ 

Poległo polskich żołnierzy/Za wolność naszą i sprawę/Ja w Polskę, Mamo, tak strasznie wierzę/  I w świętość naszej sprawy.

DZIŚ IDĘ WALCZYĆ - MAMO tekst Józef Andrzej Szczepański "Ziutek"

Dwa miesiące walk w stolicy przyniosło 16 tysięcy ofiar żołnierzy polskich, 10 tys. rannych  15 tys. wziętych do niewoli. Bombardowanie Warszawy, ostrzał i trudna sytuacja w oblężonym mieście doprowadziły do śmierci około 200 tys. cywilnych mieszkańców. 

Świadectwa powstańców warszawskich są wiecznie żywe i ciągle poszerzane. Coraz ich mniej między nami, pamiętajmy więc zawsze o tej ofierze, bo kiedy my żyjemy i pamiętamy Polska nie umrze...

Dziś padł on,
          jutro - ja, śmierć nie pyta.
          Gotuj broń!
          Krew ci gra boju zew.
          Chłopcy silni jak stal,
          oczy patrzą się w dal,
          a na ustach szturmowy nasz śpiew!

A gdy miną już dni
walki, szturmów i krwi,
bratni legion gdy z Anglii powróci,
pójdzie wiara gromadą
Alejami z paradą
i tę piosnkę szturmową zanuci:

          Panien rój,
          kwiatów moc i sztandary.
          Równy krok,
          śmiały wzrok, bruk aż drży
          Alejami z paradą
          będziem szli defiladą,
          z wolną Polską co wstała z naszej krwi!